


Hardy Chili (Capsicum flexuosum) to liściasty krzew o wysokości około 1-3 m (=3-10 stóp), który wytwarza łagodne ostre (w przypadku moich roślin są one naprawdę dość ostre), bardzo słodkie w smaku, małe (około 7-10 mm), okrągłe, czerwone owoce i czarne nasiona. Ten bardzo rzadki gatunek dzikiej papryki pochodzi z południowej Brazylii i skrajnie północnej części sąsiedniej Argentyny i wschodniego Paragwaju. Jest niesamowicie odporny na zimno i mróz - do około 5-14 stopni F [= (-10)-(-15) stopni C] lub nawet mniej w preferowanych warunkach. Być może krzew ten uda się także w uprawie w otwartym ogrodzie w Polsce, grubo mulczowany - część nadziemna przemarznie, ale powinien odbić od korzeni na wiosnę (jest jednak zastrzeżenie - jeśli ktoś chciałby tego spróbować, nie gwarantujemy sukcesu i polecamy posadzić wiosną w ogrodzie dużą roślinę, taka która już przezimowała co najmniej jedną zimę np. w piwniczce, żeby zdążyła się dobrze zadomowić i rozrosnąć do jesieni i także radzimy mulczować grubo teren koło 1-2m kwadratowych wokół niej. U nas papryczki te zimują w nieogrzewanej szklarni, z okrytymi korzeniami agrowłókniną i kopczykiem z ziemi. Roślina ta jest bardzo trudna do rozmnażania z nasion. Najlepiej stosować hormon - kwas giberelinowy - GA3 (2000 ppm przez 24 godziny) + herbatę rumiankową do namaczania nasion przed siewem (lub przykrywać nasiona chemicznym fungicydem zamiast rumianku). Nasiona kiełkują powoli i nieregularnie (czasami po kilku miesiącach od daty siewu). Należy je wysiewać bardzo płytko w dobrze zdrenowanym lekkim podłożu i utrzymywać stałą wilgotność (czyli np. przykryć doniczkę folią przeźroczystą) i ciepło (można doniczki ustawić na kaloryferze - do czasu gdy pojawią się kiełki, jeśli w domu jest zimno; a potem wziąć na parapet). I trzeba uzbroić się w cierpliwość. Małe sadzonki są bardzo, bardzo podatne na choroby grzybowe. Większe rośliny (powyżej około 10-12 cm = 4-5 cali wysokości) są znacznie bardziej odporne. Później jest to roślina bardzo łatwa w uprawie. Gdy się dobrze zadomowi jest odporna na suszę ale lubi dobrze zdrenowaną glebę. Najlepsza dla niej jest gleba „kaktusowa mieszanka”, jeśli rośliny są uprawiane w doniczkach. Należy je regularnie nawozić. Roślinę można również łatwo rozmnażać wegetatywnie przez półzdrewniałe, zielone sadzonki (najlepiej z tzw. "piętką"), które łatwo ukorzeniają się w doniczkach na słonecznym parapecie (w mieszance dużej ilości piasku i mieszanki gleby torfowej – w proporcji około 1:1). W literaturze często opisuje się, że gatunek ten jest samo-niezgodny, więc aby uzyskać owoce potrzebne są co najmniej 2 różne genetycznie rośliny, ale zauważyłem, że pojedyncza roślina może sporadycznie tworzyć owoce bez zapylenia pyłkiem innej rośliny, na dworze jak i w domu (również bez zapylania przez pszczoły). Ale aby zebrać dobry plon potrzebne są co najmniej 2 różne genetycznie rośliny (powstałe z 2 nasion) i owady (zapylacze). W takim przypadku roślina tworzy bardzo liczne owoce. Roślina ta bywa wykorzystywana do krzyżowania z innymi papryczkami chili. Posiada bardzo cenne geny „odporności na mróz”. Liczba chromosomów C. flexuosum jest taka sama jak uprawianych gatunków papryczek chili (2n = 24). Być może w przyszłości dzięki jej genom powstaną odporne na mróz, duże owocowe papryczki chili? Rzadkość. Opakowanie 30 świeżych nasion. Nasiona zebrane jesienią 2025 r i przechowywane w odpowiednich warunkach.
Opis